Abone ol
İnci SALAR Yazdı: Sanat size dokunursa değişirsiniz ancak!
Adana Devlet Tiyatroları John Steinbeck'in "Fareler ve İnsanlar" romanından uyarladığı aynı isimle oyunu sahneliyor.. Tabiki oğlumla birlikte soluğu oyunda aldık ve ilk gösterimde izleme imkanı bulduk.
Oyununun tanıtım piarında şu cümleler yazıyordu; "Fareler ve İnsanlar, insan olmanın ne demek olduğunu anlatır" ve "12 yaş ve üzeri seyircilerimizin izlemesi tavsiye edilir."
Kader ağlarını bir kez daha aynı sayıda ördü diye düşündüm ve sanırım bunu en iyi ben anlardım. Oğlum tam 12 yaşına girdiğinde ona doğum günü hediyesi John Steinbeck'in Fareler ve İnsanlar kitabını hediye etmiştim, çünkü ben 12 yaşımdan beri o günü bekliyordum. 12 yaşındayken o kitabın hayatını değiştirdiği küçük kız bendim..!
Nasıl mı?
Birkaç gün sonra babama ödevimden bahsetmiştim ve o güne kadar en çok 3-4 kitap okumuş ben, pek keyifsiz ve isteksiz babama bir kitapçıya gitmemiz gerektiğini söyledim.. Babam çok kültürlü okumuş bir adamdı, biz Anadolu yakasında oturuyor olmamıza rağmen beni bir kitap almak için dünyanın öbür ucuna, Beyazıt'daki İstanbul Üniversitesinin hemen arkasındaki tarihi meşhur Sahaflar çarşısına götürdü.. Zaten çarşının kapısından girdiğiniz an büyülenmemeniz mümkün değil, pasajda üstünüze üstünüze gelen bir kitap kokusu..
İlk kitapçı dükkanına girdik ve elimdeki listeyi uzattım, baktı inceledi kitapçı ve bize dönerek; "Bu listede olup da elimizde olan sadece Fareler ve insanlar var" dedi. "Hayıııır" diye bir çığlık koyuverdim, şaşıran gözlerin arasında kem küm ettim, ne diyecektim,"Sınıf arkadaşlarımın böğürtüyle altını çizdiği bir kitabı nasıl okurum"mu deseydim.. Asla olmazdı, rezil olurdum.. Çıktık oradan ve başka bir kitapçıya girdik, yine listeyi uzattım ve inceliyen adamın bize verdiği cevap; "Bu listede elimizde sadece Fareler ve insanlar var" Şaka mı bu, ben bir çığlık daha koyarken ortaya, birden bire benim çığlığım babamınkinin yanında sönüvermişti. "Dalga mı geçiyorsun sen benimle, alıyoruz o kadar" diyerek hönkürdü yüzüme adeta ve emir demiri kesti, konu kapandı..
Eve gelmiştik ve bir hafta bitmişti sömestrden, kalmıştı bir hafta. Kitap bana bakıyordu, ben kitaba. Bir hafta içinde kimbilir kaç kez alıp elime bırakmıştım geri yerine. Yapacak bir şey kalmayınca son bir hafta kala oflaya puflaya açtım ilk sayfasını, ilk on sayfa, hâlâ of-pof.. Sonra ilk yirmi, ilk elli.. Sonra sabahın aydınlanan ilk ışıkları, kitap bitti..!
Kitap bitmedi, kitap bittiği yerde asıl başladı.. Ağlıyordum köpek gibi, elimden bırakamıyordum, kapatamıyordum kapağını, kitap mı bitmişti yoksa ben mi bitmiştim.. Ben bir ay boyunca ağladım biliyor musunuz? Tam bir ay...! Henüz 12 yaşındaydım, hayatım değişmişti artık, ben o eski ben değildim..
İşte bu yüzden 12 yaşına girerken oğluma doğum günü hediyesi olarak Fareler ve İnsanlar kitabını aldım ve ona dedim ki; "Oğlum, bu kitap benim hayatımı değiştirdi,şimdi sıra sende..!" ve şimdi de ikimiz birlikte oyununu seyretmeye gittik..
Bazen kader dönemeçlerinde sizi büyük sürprizler bekliyor olabilir, öyle birşey olur ki hayatınız değişir.
Oyununun tanıtım piarında şu cümleler yazıyordu; "Fareler ve İnsanlar, insan olmanın ne demek olduğunu anlatır" ve "12 yaş ve üzeri seyircilerimizin izlemesi tavsiye edilir."
Kader ağlarını bir kez daha aynı sayıda ördü diye düşündüm ve sanırım bunu en iyi ben anlardım. Oğlum tam 12 yaşına girdiğinde ona doğum günü hediyesi John Steinbeck'in Fareler ve İnsanlar kitabını hediye etmiştim, çünkü ben 12 yaşımdan beri o günü bekliyordum. 12 yaşındayken o kitabın hayatını değiştirdiği küçük kız bendim..!
Nasıl mı?
Tam 12 yaşındaydım,ortaokul 2. sınıfa gidiyordum ve İstanbul'da oturuyorduk o yıllarda.. Okulda sömestr tatiline gireceğimiz son ders günüydü. Türkçe öğretmenimiz (ki kendisi hayatımda çok büyük bir iz bırakmıştır) bize sömestr için ödev verdi, tüm sınıfa bir A4 fotokopi kağıdı dağıttı. Kağıtta tam 30 tane kitap ismi vardı ve hepsi klasiklerdendi. Biz tabiki başımıza gelecekleri kavrayıp pek memnuniyetsiz listedeki kitap isimlerini incelemeye başlamışken, Türkçe öğretmenimizin beklediğimiz sesi duyuldu. "Bu listedeki herhangi bir kitabı satın alın, okuyun ve özetini çıkarın."
Derken sınıfta bir uğultu patlak verdi, listeyi okumaya başlayanlar her nedense bir kitabın ismine sıra gelince tepki uğultusunu koyverdiler. John Steinbeck'in "Fareler ve İnsanlar" klasiği..Tabi malum isminin içinde fare olunca; "ığğğ" diyenlerin "böğğğ"diyenlerin tiksinmiş halleriyle zil çaldı ve tatil başladı..
Derken sınıfta bir uğultu patlak verdi, listeyi okumaya başlayanlar her nedense bir kitabın ismine sıra gelince tepki uğultusunu koyverdiler. John Steinbeck'in "Fareler ve İnsanlar" klasiği..Tabi malum isminin içinde fare olunca; "ığğğ" diyenlerin "böğğğ"diyenlerin tiksinmiş halleriyle zil çaldı ve tatil başladı..
Birkaç gün sonra babama ödevimden bahsetmiştim ve o güne kadar en çok 3-4 kitap okumuş ben, pek keyifsiz ve isteksiz babama bir kitapçıya gitmemiz gerektiğini söyledim.. Babam çok kültürlü okumuş bir adamdı, biz Anadolu yakasında oturuyor olmamıza rağmen beni bir kitap almak için dünyanın öbür ucuna, Beyazıt'daki İstanbul Üniversitesinin hemen arkasındaki tarihi meşhur Sahaflar çarşısına götürdü.. Zaten çarşının kapısından girdiğiniz an büyülenmemeniz mümkün değil, pasajda üstünüze üstünüze gelen bir kitap kokusu..
İlk kitapçı dükkanına girdik ve elimdeki listeyi uzattım, baktı inceledi kitapçı ve bize dönerek; "Bu listede olup da elimizde olan sadece Fareler ve insanlar var" dedi. "Hayıııır" diye bir çığlık koyuverdim, şaşıran gözlerin arasında kem küm ettim, ne diyecektim,"Sınıf arkadaşlarımın böğürtüyle altını çizdiği bir kitabı nasıl okurum"mu deseydim.. Asla olmazdı, rezil olurdum.. Çıktık oradan ve başka bir kitapçıya girdik, yine listeyi uzattım ve inceliyen adamın bize verdiği cevap; "Bu listede elimizde sadece Fareler ve insanlar var" Şaka mı bu, ben bir çığlık daha koyarken ortaya, birden bire benim çığlığım babamınkinin yanında sönüvermişti. "Dalga mı geçiyorsun sen benimle, alıyoruz o kadar" diyerek hönkürdü yüzüme adeta ve emir demiri kesti, konu kapandı..
Eve gelmiştik ve bir hafta bitmişti sömestrden, kalmıştı bir hafta. Kitap bana bakıyordu, ben kitaba. Bir hafta içinde kimbilir kaç kez alıp elime bırakmıştım geri yerine. Yapacak bir şey kalmayınca son bir hafta kala oflaya puflaya açtım ilk sayfasını, ilk on sayfa, hâlâ of-pof.. Sonra ilk yirmi, ilk elli.. Sonra sabahın aydınlanan ilk ışıkları, kitap bitti..!
Kitap bitmedi, kitap bittiği yerde asıl başladı.. Ağlıyordum köpek gibi, elimden bırakamıyordum, kapatamıyordum kapağını, kitap mı bitmişti yoksa ben mi bitmiştim.. Ben bir ay boyunca ağladım biliyor musunuz? Tam bir ay...! Henüz 12 yaşındaydım, hayatım değişmişti artık, ben o eski ben değildim..
Henüz 12 yaşındaydım...Ve ben o günden beri yani 30 yılı aşkın bir zamandır hergün okuyorum, hergün..!
İşte bu yüzden 12 yaşına girerken oğluma doğum günü hediyesi olarak Fareler ve İnsanlar kitabını aldım ve ona dedim ki; "Oğlum, bu kitap benim hayatımı değiştirdi,şimdi sıra sende..!" ve şimdi de ikimiz birlikte oyununu seyretmeye gittik..
Bazen kader dönemeçlerinde sizi büyük sürprizler bekliyor olabilir, öyle birşey olur ki hayatınız değişir.
Her kader iyidir, iyi olanı sürdürdükçe siz...!
Yorum Yazın