Masallar halkın zekasının bir ürünü olup coğrafi bölgelere, sosyal yapıya göre değişen, aynı amaçla farklı tarzda anlatılan masallar görürüz.
Bugünkü masalımız ise: Kuyudan Çıkan Eşek!
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde Anadolu’nun bir kasabasında adamın birinin bir eşeği varmış. Katır kadar kuvvetli, tilki kadar zeki olan bu eşek, adamın elindeki tek varlığı ve yaşam gücü imiş.
Bir gün mal götürecek pazara bakmış eşek yok. Aramış taramış bulamamış. Evin arkasındaki kör su kuyusundan bir anırma sesi geldiğini duyunca oraya yönelmiş ve bakmış ki eşek kör kuyunun dibinde. "Eyvah!", demiş bizim kasabalı, "bu çok derin kuyudan eşeği nasıl çıkarırım, neden eşek bu kuyuya düştü, ben nasıl hata yaptım" diye düşünmeye başlamış.
Yardım istemek için hemen arkadaş ve komşularına haber vermiş. Yardıma gelenlerden biri, oraların bilge adamlarından bir Aksakallı imiş. Aksakallı, "Evlat sen hatalısın bu kuyu anan baban zamanında işe yarardı, sonra kurudu gitti işe yaramaz oldu. Üstünü ağaçlarla kapattık,toprak döktük. Bunu herkes bilirdi, sen nasıl unutursun hele bir de senin evine en yakın mesafedeyken. Senin eşek oralarda otlanırken, üstü toprakla örtülü alttaki çürümüş odunlar herhalde hayvanı taşımadı ve hayvan kör kuyuya düştü" demiş.
Görünen gerçekte bu imiş tıpkı ise yaramayan şeylerin veya fikirlerin yeni gibi gösterilmesi gibi.
Bizim kasabalı Aksakallıya, "Bu eşek benim için değerli, tek varlığım o, onu nasıl çıkarırız" diye sormuş. Aksakallı gülümseyerek, "herkes eline bir kürek alarak kuyuya toprak atsın" demiş. Başlamışlar yavaş yavaş toprak atmaya. Kuyudaki eşeğin üstüne toprak atıldıkça, eşek silkinerek altına zemin yapıyormuş. Ve böylelikle eşeğin kuyunun dışına çıkabileceği yere kadar toprak atmışlar ve eşek kuyudan sorunsuz çıkmış. Eşeğin böyle kurtarılmasına ahali şaşkın kalmış.
Her masalda bir kıssadan hisse vardır. Hayat bazen bizlerin üzerine de abanır.
Bizleri toz toprakla örtmeye çalışanlar veya bizi bitirmek isteyenler veya onların işbirlikçileri olabilir.
Bunlarla baş etmenin tek çıkar yolu, vah vah ile zaman geçirmek değil, düşünüp silkinerek kurtulmak ve aydınlığa adım atmaktır. Kör kuyuda olsak bile..
Tüm bilgelere selam olsun!
