Fih-i Mafih, Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin meclislerindeki kendi ağzından, oğlu Sultan Veled veya müritlerinden biri tarafından yazılarak, sonradan bu notların bir araya getirilmesiyle meydana gelmiş bir eserdir.
Hemen hemen bütün eserde, Hazret-i Mevlana'dan, "Mevlana dedi, buyurdu ki, Hüdavendigar buyurdu ki" şeklinde üçüncü şahıs olarak bahsedilmesi de Fih-i Mafih'in bizzat Mevlana'nın kaleminden çıkmamış olduğuna yeterli bir delil teşkil edebilir.
Sultan-ul Ulema Bahaddin Veled'in üç ciltlik 'Maarif'i ile, Sultan Veled'in Maarif'i ve Hazret-i Şems'in Makalat'ı da aynı şekilde yazılmış eserlerdir. Bu da bize Mevlana'nın yakınları vasıtası ile bu tarz paylaşımlar mevcut olup, bunun adeta bir gelenek halinde bulunduğunu gösterir.
Eserin adı konusundaki çeşitlilikler, onun bizzat Mevlana'nın kaleminden çıkmamış olduğunun en açık ifadesidir. "Onun içindeki içindedir", "İçinde içindekiler vardır" veya"İçindeki içindekiler" manasına gelen Fih-i Mafih adı yanlız bazı nüshaların kapağında yazılı bulunup daha başka nüshalarda ise esere, Risale-i Sultan Veled, Esraru'l Celalliye isimlerinin verilmiş olduğu görülür.
Eserin farklı isimlere sahip olması onun yazarının kaleminden çıkmadığına ya da bizzat yazarı hayatta iken son şeklini almadığına işaret sayılabilir. Fakat bu, Fih-i Mafih'i Mevlana söylememiştir demek değildir. Kitaptaki bir çok başlık ve içeriğin Mevlana'nın sözlerinin bazen aynen alınmak suretiyle meydana geldiğini gösteren deliller mevcuttur. Mesela; "Bu sözlere uygun olmakla beraber, aklıma şu ayeti yorumlamak geldi. Mademki aklıma öyle geliyor, öyleyse söyleyelim gitsin."
Başka bir yerde de; "işte bu topluluk bizim yanımıza geliyor. Eğer susacak olursak incinirler. Bir şey söylesek, onlara göre söylemek lazım geldiğinden o zaman da biz inciniriz. Bizden sıkıldı. bizden kaçıyor diye dedikodu ederler" şeklindeki sözleri aynı mahiyettedir.
