Yazarımız Kamil Yalçın Göl, Adana Atlıspor Kulübünde yaşananlar ile ilgili bir yazı yayınladı yer yerinden oynadı.
Göl, köşe yazısında başkanlığını Bülent Büyükiz'in yaptığı kulübün yerel basını küçümsediğine ilişkin çarpıcı tespitlerde bulunuyor.
Yalçın Göl, Büyükiz’in davetini birkaç özel gazetecinin dışındakilerle paylaşmaktan hangi gerekçe ile kaçındığını sorguluyor.
Yalçın Göl, Büyükiz’in davetini birkaç özel gazetecinin dışındakilerle paylaşmaktan hangi gerekçe ile kaçındığını sorguluyor.
Bülent Büyükiz’i sokakta görsem tanımam.
Bildiğim bir şey varsa, Adana Atlıspor Kulübü yöneticilerinin – bugüne kadar olmadığı şekilde- ürkek ve içine kapanık bir tutum içine girmesi, ayrıca da ikilikten yana tavır koyması, -yerel ve yaygın- basın arasında ayrımı bilinçli olarak körüklemesidir.
Kişi ya da kuruluş temsilcilerinin her dönemde yakın olduğu gazeteciler vardır. Bir yöneticinin bazı gazetecilerle oturup kalkması, onlardan fikir ve feyz alması, samimiyet kurması ya da o gazeteciyi basın sözcüsü gibi görmesi kadar doğal bir şey olamaz. Ancak bu durum sosyal yaklaşım olgusundan çıkıp genel eğilim haline dönüşüyorsa, -burada olduğu gibi- olaya farklı anlamlar yüklenilmesi de kaçınılmaz oluyor.
Kamil Yalçın Göl’ün tespitlerine aynen katılıyorum.
Dr. Bülent Büyükiz’in basını bilgilendirme toplantısı yaygın basına mensup birkaç samimi dostun dışındakilere 'özellikle' kapatılmış ise bu büyük bir ayıptır ve bu ayıbın üzerinde ciddiyetle durulması gerekir...
Davete icabet eden gazetecilerin yerinde ben olsam, bunun nedenini konunun muhatabı her kimse ona sorar, ısrarla yanıt beklerdim. Ancak oradaki arkadaşların böyle bir hassasiyete sahip olmadıkları anlaşılıyor.
Eğer bu bir bilgilendirme toplantısı ise;
‘Birkaç özel dostun’ dışındakileri görmek istemeyen zihniyetin 'özel hesaplarının olması gerekir.'
Böylesi bir davranışın altında yatan nedenler ise genel kurul üyelerine hangi çehre ile ve nasıl açıklanacaktır?
