Bayramlarda artık akraba ziyaretleri yapmak yerine insanlar tatile gitmeyi tercih ediyor. Aslında itiraf etmeliyim ki ben de çalıştığım için bayram tatillerini akraba ziyareti yerine ya evde dinlenerek ya da tatile giderek geçirenlerdenim.
Bu bayramda akraba ziyareti yapmayı tercih ettim. Bayramdan önce pazar günü Kayseri’ye gittim. Annem yirmi dört yıl oldu vefat edeli. Ancak dayılarım ve bir kaç kuzenim Kayseri'de yaşıyor. Dayılarım artık yaşlandı, büyük ameliyatlar geçirdiler ve iki dayımın eşi de birkaç yıl önce vefat etti. Bu anlamda yanlarında olmak ve onları görmek istediğimden bayramı Kayseri’de geçirmeyi planladım.
Kayseri gerçekten çok değişmiş. En son sanırım altı yıl olmuştu gideli. Caddeler, sokaklar, apartmanlar çok değişmiş.
Kayseri’de Fevziçakmak mahallesinde büyüdüm ben. Yıllar boyu çocukluğumun ve genç kızlığımın geçtiği sokaktan geçerken büyüdüğüm evi bulmakta çok zorlandım. Neredeyse tüm sokak kentsel dönüşüme gitmiş. Kalan evlerde çok eskimiş ve yıpranmış. bakımsız haldeler. Çünkü evler kentsel dönüşüme gideceği için kimse oturduğu eve bir çivi dahi çakmıyor anlaşılan. O yıllarda babamın on iki yıl önce ölümünden sonra sattığımız evde de dışardan gördüğüm kadarı ile bir çivi bile çakılmamış. Evi sattığımız gibi duruyor onca yıldır.
Apartmanda oturan eski komşularımızdan da kimse kalmamış sonradan öğrendiğime göre.. Hepsi başka mahalle ve evlere taşınmışlar. Bu insanı biraz hüzünlendiriyor tabi. Geçmişiniz kaybolmuş ya da silinmiş gibi hissediyorsunuz. Ne o mahallede ne de o evde artık sizi tanıyan kimse kalmamış, anılarınız yalnızca sizin hafızanızda kalmış. Bu insana hiçlik ve yaşanmamışlık duygusu veriyor.
Kayseri’de kaldığım sürece tramvaya binme şansım oldu. Bütün şehri örümcek ağı gibi sarmış. Şehrin her yerine tramvay ile ulaşım var ve oldukça seri, hızlı ve konforlu.
Hatta öğrendiğime göre bazıları otomobilini satmış, ulaşım için sadece tramvayı kullanıyor. Kimisi de tramvay durağına kadar otomobili ile gelip orada arabasını park edip gideceği yere tramvay ile gidip dönüşte otomobiline binip evine dönüyor. Gerçekten tüm şehre hakim olan tramvay büyük konfor ve rahatlık. Kayserililer bu durumdan memnun ve çok mutlu.
Çocukluğumuzda aile bir araya toplandığında imece usulü ile mantı yapılır, yapımı saatler sürer, akşam bir çırpıda yenip bitirilir ve akşamın en önemli yemeği olurdu. Şimdi artık kimse evinde mantı yapmıyor. Açılmış ve kesilmiş olarak hazır satılıyor, siz alıp sadece mantıyı doldurup pişiriyorsunuz. Gerçekten çok pratik. Aynı şekilde pazar sabahları evlerde katmer yapılırdı ve o katmerin kokusu ile pazar sabahlarına mutlu uyanırdık. Şimdi katmerde mantı gibi hazır olarak satılıyor. İster pişmiş olarak alıp evinize götürebiliyorsunuz ya da çiğ olarak satın alıp evde sıcak sıcak pişirip tüketebiliyorsunuz. Kayseri ketesi ve şebit mantısı (yağlama) da hazır olarak satılıyor. Ancak Kayseri’de evlerde yapılan yaklaşık on çeşit mantı çeşiti varken (tepsi mantısı, püro mantısı) gibi bazı mantı çeşitleri hazır satılmadığı için yeni nesilden bahsettiğim mantıları bilen ve yapan kalmamamış ne yazık ki.
Akrabalarımı kuzenlerimi gördüm, Endürlük köyündeki babamın mezarını, Talas’taki büyükbabam, anneannem yengelerimin mezarlarını ziyaret ettim. Bir kaç gün halamın kızı Sevgili Sevilay ablamda kaldıktan sonra Adana’ya bayramın ikinci günü döndüm. Aile büyüklerimi, kuzenlerimi ve onların çocuklarını görmek beni çok mutlu etti. Umarım daha sık bir araya geliriz ve bayramlar akraba ziyaretleri için bir vesile olur , seyahat etmek için değil. Sevgiyle kalın.
Yorum Yazın