TAMER ÇEVİK YAZDI
Joe Biden, Donald Trump, Kim Jong, Ahmet Hüseyin Es-sara, Ali Hamenei, Vladimir Putin, Selman bin Abdülaziz El Suud...
İsmi sayılan liderlerden en az birkaçını biliyorsunuzdur. Maalesef günümüz dünyasının en büyük dertlerinden bir tanesi nitelikli liderlik sorunudur. Ayakta durmakta zorlanan Biden'in ardından dengesizliği ile meşhur Trump'un tekrar ABD başkanı olması tüm dünyada siyaset ve liderlik kavramlarını tartışmaya açtı.
Krallık ile yönetilen ülkelerde bir yere kadar anlaşılabilir kalitesiz liderlik. Mesela Cemal Kaşıkçı'nın ülkemizde Suud'lar tarafından vahşice katledilmesi çokta şaşırılacak bir durum değil. Sözde gelişmiş olanlar dahil, yönetim şekli Cumhuriyet olan ülkelerde bu kadar niteliksiz ve sorunlu kişilerin iktidarda olması izahı oldukça zor bir durum.
Ülkemizde yakın geçmişte yaşanan Ünal Karaman, Mehmet Selim Ensarioğlu ve Serap Yazıcı Özbudun'un parti değiştirmesi, Ahmet Davutoglu, Abdüllatif Şener ve ilimizde Soner Çetin, Akif Kemal Akay'in aday gösterilmeyince kendilerini o makama getiren partiye düşmanca tavırları...
Tüm bunlar ve sayamadığımız binlercesi liderlik sorununun temelinde yatan çirkinliği görmemize yardımcı oluyor; KİRLİ SİYASET.
Kimse söylemese de herkesin bildiği; siyasette işe yaramayan şeylerin başında maalesef iyi olmak gelir. Mesleğinizde iyi olmanız, iyi bir insan olmanız, ülkeniz ile ilgili çok iyi fikirlerinizin olması bir anlam ifade etmez. Siyasette bir yere gelebilmenin kabul gören iki yolu vardır, bunlardan biri kötülük diğeri ise zenginlik. Bunlardan birine sahip değilseniz bir partide siyaseten bir yere gelmeniz oldukça zor. Yeteri kadar kötü olursanız isteyipte gelemeyeceğiniz bir makam yoktur. Bu durum yeteri kadar parayı gözden çıkardığınızda da geçerlidir. Sadece çok iyi olduğu için vekil veya belediye başkanı olan tanıdığınız bir insan varsa muhtemelen o kişiyi yeterince tanımıyor olabilirsiniz. Iyi bir şehir planlamacısı, müthiş bir mimar, harika bir gazeteci, mükemmel bir mühendis; şehre katabileceği çok güzel fikirleri var diyelim. Peki kaç belediye başkanı var bu durumda olan acaba?
Milletvekillerinde durum daha vahim; niteliğin dışında eskiden muhalefet vekilleri bir şey yapamasa bile en azından iktidar vekilleri millet için bir şeyler yapardı. Başkanlık sisteminde bakanlar dışarıdan geldiği için iktidar vekilleri de hiç bir şey yapamaz konumda. Millet için yapılacak bir şeyi olmayan kişi milletvekili olsa ne olur olmasa ne olur. Millet için bir şey yapamayan vekiller de en iyimser ihtimalle nam için o makamlarda olduğunu söylemek yanlış olmaz.
Parası olanlar bastırıyor parayı, vekil oluyor - belediye başkanı oluyor. Peki kötü olanlar nasıl yapıyor bu işi? Onlar öncelikle kendisinden iyi olan rakiplerini çeşitli oyunlarla tasfiye ediyor, parayı bir şekilde bulmuş ancak kafası pek çalışmayan zenginleri de devre dışına çıkartıyor, kurnaz vaatlerle, partiyi ya da içinde yer aldığı STK avucunun içine alarak kendisine engel gördüğü herkesi bir şekilde devre dışı bırakarak amacına ulaşıyor.
Ülkemizde siyasetin etik ilkeleri lafta sıralansa bile uygulamada hiç birini görmek mümkün olmuyor. Bu etik ilkelerin bir kısmının yasalaşması tüm problemi çözmese bile iyileşmeye katkı sunabilir. Siyasi partilerin ortak bir metinde birleşerek en kısa zamanda ‘Siyasi Etik Yasası’nı çıkartmaları siyasi ahlaksızlık ve yozlaşmanın önüne geçecektir. Gerçek bir iyileşme için çıkan yasa sonrası devletin tüm organlarını elinde tutan erkin tam anlamıyla etik ilkeleri yasama-yürütme ve yargıda hayata geçirmesi ile gerçekleşebilir. Siyasi etik sadece devlet ve millet için gerekli olan bir husus değil, siyasetçilerin toplum nezdinde yerlere düşen itibarlarını da kurtarmaları için şart.
Ülkemizin şu anki durumuna bakılırsa bu yakın gelecekte olacak gibi görünmüyor.
Mertçe kalın...
(Görevini layıkıyla yapmaya çalışan tüm siyasetçilere saygıyla, sözümüz meclisten dışarı.)
Facebook Yorum
Yorum Yazın