Oğlumun öğrencilik hayatında akademik başarısı iyi değildi fakat, bir çok sanat alanına yeteneği vardı.
Tiyatrodan drama eğitimi için özel davet almıştı. Müthiş bir taklit yeteneği vardı. Resim yarışmasında ödül almıştı, dolayısı ile resime de yeteneği vardı.Daha çocukken diksiyonu çok düzgün,insan ilişkileri ve diyalogları gayet iyi,konuşkan ve dışa dönük,özgüvenli bir kişilik yapısı vardı.Bu durum hep böyle devam etti.Sonra ben kendisini tiyatroya değil müziğe yönlendirmeye karar verdim.Kulağı çok iyiydi.Zaten Çukurova Üniversitesi kampüsü içindeki Lise Konservatuar sınavını da iyi bir derece ile kazandı.Trompet eğitimi almaya başladı.Öğretmeni Uğur Sayınbatur enstrümanını çok iyi çaldığını söylüyordu. Bu da tabi bir emek gerektiriyordu.Sabah beş ya da altı gibi kalkıp enstrümanını çalarak sesini açması gerekiyordu ve okul haricinde evde de trompet enstrümanını çalarak kendini çok iyi yetiştirdi.Enstrüman çalanlar bilirler;çok zaman ve emek gerektirir.Bir de bunu profesyonel olarak yapıyorsanız emek ve zaman birkaç kat artar tabi.Dört yıllık Lise eğitiminin sonunda meslek anlamında trompet sanatçısı olmanın kendisine maddi getirisinin yeterince olmayacağını, ileride evlendiğinde ailesine ve çocuklarına rahat bir yaşam sunamayacağını söyleyerek öğretmeninin tüm ısrarlarına rağmen müziği bıraktı.Üniversite okumaya karar verdi.Ancak Konservatuar eğitimi aldığı için fen derslerindeki aldığı eğitim üniversite sınavına girmek için yeterli değildi.Bu nedenle sınavsız geçiş yaparak üniversite eğitimi alması için yurtdışına Bosna Hersek’e Hukuk eğitimi almaya gönderdik.Notları iyiydi ancak bir sene sonra Yök tarafından okuduğu üniversitenin tanılırlığını kaldırıldı.Böyle olunca çok bocaladı ne yapması gerektiğine dair bir karar veremedi.Ben devreye girdim ve ‘’madem okuduğun okulu Yök tanımıyor bırak gel oğlum ‘’dedim.Bunun üzerine Türkiyeye döndü.Önce 2 ay dersaneye gönderdik.Akademik alt yapısı olmadığı için çok zorlandı..Dersaneyi bıraktı ve evde Matematikten ve dilbilgisinden özel ders aldırmaya başladı.Kendisi de birçok kitap getirterek o kitaplardan üniversite sınavına çalışmaya başladı.
Açık konuşmak gerekirse ben daha hayatım boyunca böyle yoğun bir tempo ile üniversiteye sınavına hazırlanan bir başka öğrenci görmedim.Ben de dahil Üniversite sınavına böyle yoğun tempo ile çalışmadım doğrusu.İnternet üzerindeki ders anlatım videolarını kulaklık ile hızlndırılmış bir şekilde yemek yerken bile dinliyor ve notlar alıyordu.Evden dışarı çok nadir çıkıyordu ve bütün sosyal medya hesaplarını dondurdu.Neticede İstanbulu istemesine rağmen Kıbrısta Hukuk Fakültesi kazandı.İki yıl orada okudu ve notlarını yüksek tutarak İstanbul Kültür Üniversitesine yatay geçiş yaptı.İki yıl sonra da okulunu uzatmadan oradan mezun oldu.Ben kendi öğrencilerime de oğlumun bu çalışma temposunu zaman zaman anlatır ve örnek gösteririm.Çünkü Konservatuar mezunu olduğu için pek akademik alt yapı olmadan tamamen kendi gayreti azmi ve çalışkanlığı ile Hukuk Fakültesini kazandı.Dört yılda da okuyup mezun oldu ve stajını da tamamlayarak avukatlık Ruhsatnamesini aldı.
Terkedilen bir müzik eğitimi sonrası kendi azim ve çabası ile kazanılan Hukuk Fakültesi ve sonrasında Kıbrıs’ta başlayıp İstanbul’da biten Hukuk eğitimi ile zorlu bir başarı öyküsüdür oğlumun hikayesi.Neticede profesyonel anlamda müzikten anlayan ve trompet gibi zor bir enstrümanı hobi olarak çalabilen,sanattan anlayan, tarihe meraklı kendi çabası ile İngilizce öğrenip bilen entelektüel ve aydın bir genç adam yetiştirmiş olmanın bir anne olarak haklı gururunu yaşıyorum.Bu yazıyı oğlumun sıfırdan getirdiği ve yakaladığı başarıyı gençlere örnek olsun ve ümitsizliğe kapılmasınlar diye kaleme aldım.Umarım bu azim ve kararlılık gençlere faydalı olacak ve onlara umut ışığı olacaktır.Her şey gönlünüzce olsun gençler.Yeter ki siz isteyin ve ne istediğinizi bilin…Başarı peşinizden gelecektir mutlaka.
Yorum Yazın