Boşluk içine düşen herkesi ve herşeyi yutar. Çünkü güven duygusu yoktur, amaç yoktur, mücadele yoktur.
Sadece boşvermişlik vardır. Sebep, neden aramaz.
İçine düştünüz mü, ister cahil olun,ister okumuş hiç farketmez boğulur gidersiniz.
İşte tam da bu nedenle, ebeveynlerimize çok büyük görevler düşüyor.
Çocuğa baktığınızda koskocaman bir hayat hikayesini okumaya başlarsınız.
Çocuk kitabın önsözüdür, kitabin özetidir.
Bu yüzden çocuk yetiştirmek bir sanat, yetiştiren ise sanatçıdır.
Sırf zürriyetiniz yürüsün diye çocuk yapmak toplumu cehalete sürükler.
Doğru da, yanlış da aileden gelir ve kesindir.
Çünkü çocuk duyduğu ile değil gördükleri ile büyür, gördükleriyle kişiliğini oluşturur ve büyür. Böylece kalıp bir varlık olarak hayata tutunmaya, bildikleriyle yaşamaya devam eder.
Suç işlediğinde mahkeme onu yargilar. Anne ve baba yargılanmaz. Suçu işleyenden önce suça iten psikolojik sebepler ve geçmiş yargilanmalidir.
Aşk ile..
Yorum Yazın